આ બ્લૉગ વિષે અને મારા વિષે

આ બ્લૉગ મૂળે તો ગદ્ય (નિબંધ, વાર્તા વગેરે) અને પદ્ય (કવિતાઓ, ગઝલો, ગીતો વગેરે) બન્ને માટે લખવા ધાર્યો હતો. એમાં પદ્ય લખવું સહેલું પડ્યું.

ઉપરાંત, તમે અહીં મૂકેલ Licensing and Copyright વાંચશો તો ખ્યાલ આવશે કે એ પદ્ય માટે જ યોગ્ય છે.

લોકભોગ્યતાને જે દિવસથી ’કવિનાશ’નું લક્ષણ ગણાવી છે તે દિવસથી કાવ્યો તો સાવ વિસરાતાં જાય છે. આવી વાંઝણી પંડિતાઈની સામે મને વાંધો છે. આથી “સંગીતકારોને માટે” લેખ લખ્યો છે.

કશાક કારણોસર ગુજરાતીમાં પદ્યરચનાઓ બહુ વેચાતી નથી. પ્રકાશકમિત્રો એ વિષે વધુ જાણે.

નવું લખાય છે તેમાં વખણાય છે તે મોટા ભાગે પરસ્પર પ્રશંસાના કારણે વખણાય છે. નામની પાછળ પડેલા ગુણવત્તા અને સાચકલાઈ સાથે ઘણી વાર સમાધાન કરી બેસે છે. હું પણ માટીપગો જ છું. આથી મેં મારું પદ્યનું નામ જુદું રાખવા વિચાર્યું છે.

ઉપરાંત, ’પ્રમથ’ તે મારું તખલ્લુસ છે અને તે નામે મને ગુજરાતી બ્લૉગવિશ્વ ઓળખે તે સારું છે. મારા વ્યવસાયમાં ગંભીર અને લગભગ મૂંજી રહેવાનો મહિમા છે આથી મારું સાચું નામ સર્ચ એન્જિનની હડફેટે સાહિત્ય બાબતે ન ચડે તેમાં આપણા બધાનો ફાયદો છે!

મારી રચનાઓ લોકગીતો થઈ જાય અને મને જ કોઈ સંભળાવે તેની સામે તો જ્ઞાનપીઠનો (કે જ્ઞાનપીઠાંનો) નશો પણ ઓછો નહીં કે? ક્યારેક હું મારો પરિચય અહીં મૂકીશેય તે – પણ અત્યારે તો આટલું ઓછું છે? કવિની ચિંતા છોડી, મુક્ત હૃદયે કાવ્યો ગવાય અને સંભળાવાય તેથી રૂડું (સાહિત્યમાં) શું?

ઇન્ટરનેટ લોકભોગ્ય બન્યું તે પહેલાંથી તેની સાથે કામ કરવાનું મારા ભાગે આવેલું છે. ઇન્ફ઼રમેશન સિક્યોરિટીના ક્ષેત્રમાં વરસો સુધી કામ કરતાં કરતાં મેં વેબ પર રહેલી વ્યક્તિગત માહિતીનો દુરુપયોગ થતો જોયો છે. આથી મારા વિષે ઘણી ઓછી માહિતી મેં રાખી છે. ગુજરાતી મિત્રોને મારી વિનમ્ર સલાહ કે તમે પણ માત્ર તમારા અંગત જીવનની લઘુતમ માહિતી જ રાખો તો સારું.

માત્ર મૌલિક જ પ્રકટ કરવું તેવી ધૂન છે આથી થોડું ધીમું લખાય છે. આથી થોડી ક્ષમા, થોડી ધીરજ અને થોડી યાદશક્તિ વાપરી અવારનવાર આ જગ્યા તપાસતા રહેજો!